Alicja Nagy na Węgrzech

Od l976 r. członkini Polskiego Stowarzyszenia Kulturalnego im. J. Bema na Węgrzech i stała społeczna współpracowniczka „Głosu Polonii”. Od 1990 r. członkini zarządu „Bema”, a od 1997 przez dwie kadencje do 2004 r. jego prezeska. Od 1997 r. do 2001 r. redaktorka naczelna miesięcznika „Polonia Węgierska”, z którym do dzisiaj współpracowała. Członkini Stowarzyszenia Katolików Polskich na Węgrzech pw. „Św. Wojciecha” i Stowarzyszenia „Polonia Nova”. Działała też w Stołecznym Samorządzie Polskim, przez kilka kadencji była radną i przewodniczącą Samorządu Polskiego XIII. dzielnicy. 

Lata młodości spędziła w rodzinnych Kielcach i Warszawie, gdzie ukończyła polonistykę na UW.  Zatrudnienie znalazła pierw jako nauczycielka, poźniej dziennikarka i  sekretarka Melchiora Wańkowicza. Aktywna do końca.  W ostatnich latach pracowała nad książką o osiągnięciach Polaków, którzy znaleźli się na Węgrzech dzięki „emigracji serc”.

Alicja Nagy w 2003 r.  otrzymała nagrodę “Za zasługi dla Polonii Węgierskiej”, a w 2021 r.  jako wyraz uznania za rolę jaką odegrała w życiu kulturalnym polskiej mniejszości narodowej, za rozwijanie kontaktów Polonii z Polską, a także za pracę dziennikarską i redaktorską Węgierski Złoty Krzyż Zasługi przyznawany przez prezydenta Węgier  w dniu święta narodowego 15 marca.